Iedere curator brengt periodiek een faillissementsverslag uit met daarin een omschrijving  van “de toestand van de boedel“. Concreet betekent dit dat hij (onder meer):

• aangeeft wat de oorzaken van het faillissement zijn;
• welke activa tot de failliete boedel behoren;
• hoeveel werknemers in dienst waren bij de gefailleerde;
• een overzicht geeft van de crediteuren die hun vorderingen ter verificatie hebben ingediend; en
• rapporteert over het rechtmatigheidsonderzoek.

Een faillissementsverslag heeft – aldus de Hoge Raad – niet tot doel om gedetailleerde gegevens over de failliet en de daarbij betrokken (rechts)personen te verstrekken. Een ‘globale omschrijving’ is voldoende. Een failissementsverslag wordt na opstellen via griffie van de rechtbank gepubliceerd op www.rechtstspraak.nl, een platform dat voor een ieder toegankelijk is. Ondanks dat een ‘globale omschrijving’ voldoet, zal een curator in de praktijk zo volledig mogelijk verantwoording afleggen over zijn werkzaamheden en over de toestand van de boedel. Een (te) volledig verslag kan er echter onder omstandigheden toe leiden dat het recht op privacy van betrokken (rechts)personen wordt geschonden. Dit was het geval in een zaak die zich afspeelde voor de Afdeling Bestuursrechtspraak Raad van State (“Afdeling”) (ECLI:NL:RVS:2016:2743).

Publicatie van een faillissementsverslag, inbreuk op privacy?
De casus is vrij eenvoudig. Appellant (de persoon die meende dat een inbreuk op zijn recht van privacy was gemaakt) was in als rechtskundig adviseur betrokken bij een in 2010 gefailleerde onderneming. De curator had in zijn faillissementsverslag informatie over appellant opgenomen en vervolgens het verslag via www.rechtspraak.nl én via zijn eigen website gepubliceerd.

De Afdeling oordeelde dat de publicatie via rechtspraak.nl geen inbreuk vormde op het recht van privacy van appellant. Het faillissementsverzoek was immers enkel vindbaar indien via de website specifieke zoekopdrachten werden gegeven. Dat gold echter niet voor de publicatie via de website van de curator. Daarop was rechtstreekse toegang (men hoefde dus geen specifieke zoekopdrachten te geven) tot het faillissementsverslag mogelijk. De Afdeling was van oordeel dat vanwege het feit dat het verslag zo makkelijk vindbaar was, de curator hierdoor een inbreuk maakte op de Wet bescherming persoonsgegevens.

Terughoudend met privacygevoelige informatie
De uitspraak van de Afdeling geeft de curator aanleiding om in zijn faillissementsverslagen zeer terughoudend om te gaan met privacygevoelige informatie. Daarnaast dient de curator er voor te zorgen dat indien hij of zij faillissementsverslagen publiceert via zijn eigen website, deze niet middels rechtstreekse toegang vindbaar zijn. Als handvat gaf de Afdeling te kennen dat faillissementsverslagen enkel dan vindbaar moeten zijn indien (tenminste) gezocht wordt op naam van de gefailleerde, op insolventienummer of op naam van de aangestelde curator.

Wordt u (met naam) vermeld in een faillissementsverslag of heeft u omtrent deze nieuwsbijdrage nog vragen? Neem dan contact op met de advocaten van ons team Insolventie & Herstructurering.